20 bestu bíólögin: 16. sæti, Puttin' On The Ritz - Young Frankenstein,1974

Ég hef gaman af að búa til lista. Það voru engar vísindalegar aðferðir notaðar af minni hálfu við að búa hann til. Aftur á móti studdist ég við AFI listann um 100 bestu lögin úr Hollywood kvikmyndum og valdi mér þau 20 sem mér finnst skemmtilegust. Fór þó ekki algjörlega eftir þessum lista. Svo leitaði ég að þeim á YouTube og ætla að láta myndband fylgja með öllum færslunum. Oftast gefa lögin viðkomandi kvikmynd aukið gildi, og stundum er jafnvel munað eftir kvikmyndinni fyrir það eitt að viðkomandi lag var í henni.

Jæja, látum þetta flakka. Ég stefni á að klára þetta á 20 dögum. Eitt lag á dag, þar til kemur að númer eitt. Gaman væri að fá athugasemdir um valið og uppástungur sem mér hefur ekki dottið í hug að setja þarna inn. Svona listi hefur takmarkað gildi, aðallega skemmtigildi fyrir þann sem býr hann til, og bara gaman ef fleiri geta notið hans.  

16. sæti, Puttin' On The Ritz - Young Frankenstein,1974 

17. sæti, Footloose - Footloose, 1984

18. sæti, Hakuna Matata - The Lion King, 1994,

19. sæti: Rawhyde úr Blues Brothers, 1980

20. sæti: Old Time Rock and Roll  úr Risky Business, 1983

Hvað er svona merkilegt við Puttin' On the Ritz úr Mel Brooks gamanmyndinni Young Frankenstein? Fyrir það fyrsta, Young Frankenstein er ein fyndnasta grínmynd sem gerð hefur verið. Í öðru lagi, reyndu að horfa á þetta án þess að stökkva bros. Það er ekki hægt!

Það er eitthvað heillandi við að sjá þá félaga, Dr. Frankenstein og sköpun hans dansa saman með pípuhatta og stafi. Dr. Frankenstein ætlar með þessu dansatriði að sýna heiminum fram á að skrýmslið er alls ekkert skrýmsli, heldur skemmtilegur og vandaður herramaður, þó að hann sé luralegur, samansaumaður og félagsleg torfæra.  

Bæti inn nokkrum myndböndum fyrir bloggvinu mína Hafrúnu Kristjánsdóttur. Þar sem ég fann ekki brot úr I am Sam og að auki enga almennilega útgáfu af flutningi Pearl Jam, læt ég frumgerðina duga:

You've Got To Hide Your Love Away, The Beatles.

Góða skemmtun! 

Mínar pælingar um stjórnarmyndun VG+D+S+B, Björn Bjarnason og Árna Johnsen

Ég er nú ekki mikill pólitíkus í mér, en hef verið að spá í spilin. Ég kaus samkvæmt minni sannfæringu eftir að hafa lesið vandlega yfir stefnur flokkanna; en hlustaði sem minnst á kosningaloforð gefin á síðustu stundu - sem eru í mínum augum ekkert annað en ryk.

En hér eru mínar pælingar um stöðu mála í dag.

Sjálfstæðisflokkurinn + Framsókn

Gengur ekki upp. Það þarf ekki nema einn ósammála eða óheiðarlegan mann sem væri til í að þyggja mútur í öðrum hvorum flokknum til að hleypa öllu í bál og brand þegar um viðkvæm mál er að ræða. Einnig er hneykslanlegt hvernig Jón Sigurðsson margminntist á að skilaboð þjóðarinnar til Framsóknarflokksins væru skýr á kosninganóttunni, þar sem ósigur þeirra var fljótur að koma í ljós, og fullyrti hann að stjórnarsamstarf kæmi ekki til greina. Nú hefur hann bakkað frá þessum orðum, og virðist ekki lengur ætla að virða þann vilja sem hann taldi áður augljósan að þjóðin væri að tjá Framsóknarflokkinum. Það að Jón skuli vera að íhuga samstarf með Sjálfstæðisflokki eftir yfirlýsingar sínar á kosninganótt virðist vera ljótt dæmi um óheilindi (en þarf ekki að vera það), og eina leiðin út úr þessu, bæði fyrir hann og flokkinn er að hafna samstarfinu - en vissulega getur verið flókið hvernig það er gert, því að enginn virðist vita hver fær umboð til stjórnarmyndunar. Báðir flokkar og þjóðin öll myndi tapa á áframhaldandi stjórnarsamstarfi S og B.

Framsókn + Vinstri grænir + Samfylking

Gengur ekki upp af sömu ástæðum og áður voru nefndar, meirihlutinn er alltof lítill, og tilviljun eða prettir munu verða ofaná í viðkvæmum málum.  Það er mikið af klókum stjórnmálamönnum þarna á milli, en klókindi er ekki það sem til þarf til að leiða þjóðarskútuna. Allir viðkomandi flokkar og þjóðin öll myndu tapa á þessu samstarfi.

Sjálfstæðisflokkur + Vinstri grænir

Gengur ekki upp vegna þess hversu langt er á milli flokkana í pólitík. Þeir munu verða í stöðugum vandræðum með að koma sér saman um viðkvæm mál, nema Vinstri grænir  séu kannski laumuhægriflokkur. Þessi samsuða kæmu Vinstri grænum illa, því slíkt samstarf myndi gefa þeim svartan blett sem hentistefnuflokkur - rétt eins og Framsóknarflokkurinn fékk á síðasta tímabili; og myndi sjálfsagt vera bærilegur Sjálfstæðismönnum, rétt eins og ríkjandi stjórn þeirra er. Ég held að þessi stjórn hefði lítil mótandi áhrif á næstu fjögur árin, þar sem mesti krafturinn færi í að sætta gjörólík sjónarmið í stað þess að beina kröftunum að mikilvægum málefnum.

Sjálfstæðisflokkur + Samfylkingin

Mér líst best á þessa samsuðu, þó að ég sé engan veginn sáttur við Ingibjörgu Sólrúnu sem leiðtoga, vegna þess hversu illa hún hefur verið að tala um annað fólk og hversu erfitt hún virðist eiga með að vera samkvæm sjálfri sér. Aftur á móti hefur Samfylkingin fantagóða stefnu, og hefur fullt af góðu fólki innanborðs. Þar sem að hluti Samfylkingar hefur tilhneygingu til hægri, en hugar þó að samfélagsmálum, og virðast hæfilega skynsöm - sem verður aðeins styrkt af stöðugleika Sjálfstæðisflokksins - þá tel ég þessa stjórn verða bæði flokkunum og þjóðinni til heilla.

Aðeins um Björn Bjarnason og Árna Johnsen

Síðustu daga hefur mikið verið talað um þá Björn og Árna í sömu hendingu, sem mér finnst ósanngjarnt gagnvart Birni. Ég tel að hann hafi verið að gera skyldu sína í Baugsmálinu, en vandinn hafi verið sá að ákæruvaldið réði einfaldlega engan veginn við málið. Ég gæti trúað að vanhæfni og skortur á reynslu í slíkum máli hafi orðið ákæruvaldinu að falli. Að flokka þetta mál sem pólitískt einelti finnst mér tóm firra. Mér fannst það líka ósmekklegt af Jóhannesi í Bónus að auglýsa útstrikanir gegn Birni, þar sem að vonlaust er fyrir kjósendur að vita sannleikann í málinu; en eiga þó kannski auðvelt með að skipta sér í flykkingar um hver hann er. Minni á að Al Capone sjálfur, sem ábyrgð bar á fjölda morða í Chicago á sínum tíma var ekki stungið í steininn fyrir skipulagða glæpastarfsemi, enda hafði hann snjalla lögfræðinga til að verja sig í stóru málunum, heldur var hann hankaður á skattsvikum og stungið í steininn fyrir þau.

Ég gerði skoðanakönnun um Árna Johnsen fyrir nokkrum dögum. Í augnablikinu hafa 350 manns svarað henni, sem ég tel að geri hana marktæka.

Spurt var: Vilt þú sjá Árna Johnsen á þingi?

Já 19.1%

Mér er sama 3.1%

Líklega ekki 6.0%

Alls ekki 71.7%

350 hafa svarað

Samkvæmt þessu er mál Árna Johnsen svartur blettur á Sjálfstæðisflokknum og ljóst að hann er maður sem þjóðin á erfitt með að treysta fyrir valdi. Ef Sjálfstæðisflokkurinn er í viðkvæmu stjórnarsamstarfi og getur ekki treyst öllum sínum mönnum 100%, þá er hætta á að skútan fari að vagga óbærilega. Mér finnst mikil skítalykt að þessu máli, sérstaklega þegar haft er í huga að Árni gat ekki einn komið því í kring að honum yrðu gefnar upp sakir til að hann kæmist aftur í framboð. Það þýðir að hópur manna stendur að baki spillingar, klíkuskapar og siðleysis. Það var óeðlilegt að gefa Árna uppreist æru. Eðlilegt er að gefa fólki uppreist æru sem veldur alvarlegu slysi og fær kannski dóm fyrir manndráp af gáleysi eða hefur verið handtekið vegna fjöldamótmæla, eða einhvern tíma fengið dóm á öðrum vettvangi - en aldrei fyrir misbeitingu valds.

Vaxandi vantrú á framhald stjórnarsamstarfs