Sherlock Holmes (2009) **

Robert Downey Jr. er frábær "Sherlock Holmes", Jude Law frekar dapur Dr. Watson í frekar slakri leikstjórn Guy Ritchie, í handriti sem virðist hafa verið illilega misþyrmt eftir að hafa verið samþykkt til að létta tóninn í mynd sem hefði mátt vera myrk og svöl.

Hugsaðu þér:

Sherlock Holmes er vel túlkaður sem dópisti, ömurlegur fiðluleikari og kung-fu meistari, þar sem snilligáfa hans og ofvirk athyglisgáfa hans fær að njóta sín umfram mannleg samskipti.

Í nokkrum slagsmálaatriðum í upphafi kvikmyndar er skyggnst inn í huga Holmes, þar sem sýnt er hvernig hann reiknar út af nákvæmni hverja einustu hreyfingu sína og andstæðingsins, með eðlisfræði og sálfræði algjörlega á hreinu, áður en hann rotar andstæðinginn. Það hefði getað verið sniðugt að nota þetta í fleiri atriðum og láta hann hafa misreikna sig svolítið líka.

Því miður er handritið frekar klisjukennt, og minnir satt best að segja meira á Scooby Doo teiknimynd en Sherlock Holmes sögu, þar sem dularfullt illmenni að nafni Lord Blackwood (Mark Strong) ætlar að nota sér frímúrarareglu í Englandi til að ná auknum völdum. Hann þarf að komast í gegnum ýmsar þjáningar á leið sinni til valda: dúsa í fangelsi, láta hengja sig, deyja, rísa upp frá dauðum, allt þetta gamla góða.

Dularfullur og vel klæddur en enginn sérstakur herramaður ræður konuna sem Holmes elskar, Irene Adler (Rachel McAdams) til að fá honum verkefni. Þessu sambandi er ætlað að bæta smá kómedíu í myndina, og þar að auki er troðið í söguna að Dr. Watson (Jude Law) hefur trúlofast og hefur því engan sérstakan áhuga á að lenda í frekari ævintýrum með Holmes.

Það er hrein synd hvað Robert Downey Jr. er framúrskarandi góður í þessari mynd. Allt annað fölnar í samanburði. Stóru mistökin er að bæta léttleika í myndina sem passar einfaldlega alls ekki inn í sögu handritsins og skemmir frekar fyrir mynd sem hefði getað orðið góð, því Holmes er einfaldlega ódrepanlegasti karakter í heimi bókmenntanna, sem sannast á því að höfundur hans drap hann, en neyddist til að lífga hann við nokkrum árum síðar vegna áreitis aðdáenda.

Sjáðu þessa í sjónvarpi eða DVD. Langi þig í bíó, farðu frekar aftur á "Avatar".

Hvaða stjórnmálamaður í hinum vestræna heimi getur talað gegn frelsinu og haldið völdum?

Ólafur Ragnar Grímsson hefur á snilldarlegan hátt vakið gífurlega athygli á alþjóðavettvangi með því að leggja lykiláherslu á lýðræðisleg gildi umfram efnahagslega velferð. Honum hefur tekist að færa umræðuna yfir á hærra plan sem allir ættu að skilja.

Með þessari vendingu snúast málin ekki lengur um hagfræðileg hugtök eins og prósentur, krónuna, dollarann, pundið, tölfræði, vergt þetta og vergt hitt, heldur um siðferðileg gildi sem skipta okkur raunverulega máli í daglegu lífi, eins og frelsi, kosningarétt, virðingu og samstöðu.

Snilldarleikur Ólafs Ragnars felst meðal annars í þessari spurningu sem höfðar til allra hugsandi manneskja, hvar sem er í hinum vestræna heimi, og er ein af grunnforsendum stjórnmálaheimspeki hins vestræna samfélags:

Hvaða stjórnmálamaður í hinum vestræna heimi getur talað gegn frelsinu og haldið völdum?