Pólitískt röng Biblíusaga: Davíð og Golíat

 

 

Baugsmenn drógu nú saman hersveitir lögmanna sinna til bardaga, og söfnuðust þeir saman í Bónus, sem heyrir undir Haga, og settu þeir herbúðir sínar upp í verslunum hjá Hagkaup í Skeifunni. En Sjálfstæðisflokkurinn og mótmælendur söfnuðust saman og settu herbúðir sínar í Laugardalnum og bjuggust til bardaga í móti Baugsmönnum. Og Baugsmenn stóðu á bensíngjöfinni öðrumegin og Sjálfstæðismenn stóðu á bremsunni hinumegin, svo að bandaríski dalurinn var á milli þeirra.

Þá gekk hólmgöngumaður fram úr fylkingum Baugsmanna. Hét hann Golíat, og var frá Fjárlaga-Gati. Hann var á hæð sex álnir og spönn betur, enda með hatt ógurlegan á höfði, ofan á hjálminum. Þótti hann einnig stórtækur viðskiptamaður og sem slíkur ávallt settur skör hærra en meðalmenn. Hann hafði leirhjálm á hattinum og var í spangabrynju, og hafði brynjan kostað fimm þúsund milljónir dala í New York. Hann hafði legghlífar af leir á fótum sér og skotspjót af leir á herðum sér. En spjótskaft hans var sem vefjarrifur, og þegar hann hristi spjótið til varð það nánast hringlaga og fjöðrin á afturenda spjótsins hafði kostað sex hundruð milljónir dala. Lögfræðingur hans gekk á undan honum.

Golíat gekk fram og kallaði til fylkinga Sjálfstæðismanna og mælti til þeirra: "Hví farið þér í leiðangur og búist til bardaga? Er ég ekki Baugsmaður og þér þjónar Sjálfstæðisflokksins? Veljið yður mann, sem komi hingað ofan til mín. Sé hann fær um að berjast við mig og felli mig, þá skulum vér vera yðar þrælar, en beri ég hærra hlut og felli hann, þá skuluð þér vera vorir þrælar og þjóna oss." Og Baugsmaðurinn mælti: "Ég hefi smánað fylkingar ykkar allra í dag. Fáið til mann, að við megum berjast." Og þegar Sjálfstæðisflokkurinn og mótmælendur heyrðu þessi ummæli Baugsmanns, þá skelfdust þeir og urðu mjög hræddir. Þeir vissu að enginn gæti sigrað Baug í bardaga, enda hafði hann lagt mörg lönd í eyði, með hinn ógurlega Golíat í broddi fylkingar.

Davíð sendur í herbúðirnar

Davíð var sonur Odds. Á gullöld Sjálfstæðisflokksins var maðurinn orðinn gamall og hniginn að aldri. Og við og við fór Davíð frá Sjálfstæðisflokknum til þess að gæta sauða föður síns í Reykjavík.

En Baugsmaðurinn gekk fram morgna og kveld og bauð sig fram fjörutíu daga.

Dag nokkurn sagði Oddur við Davíð son sinn: "Tak þú smérið af þessu bakaða brauði handa vinum þínum og þessi tíu brauð og flýt þér og færðu vinum þínum þetta í herbúðirnar. Og þessa tíu mjólkurosta skalt þú færa sérstökum saksóknara, og fáðu að vita, hvernig vinum þínum líður, og komdu með áætlun um fleytingu Krónunnar frá þeim. En Sjálfstæðisflokkurinn og þeir og allir mótmælendur eru í Laugardalnum og ætla að berjast við Baugsmenn."

Davíð reis árla morguninn eftir og fékk sauðina Sverri nokkrum Stormsker til geymslu og lyfti á sig kápu, enda gekk á með skúrum, og hélt af stað, eins og Oddur hafði boðið honum. Þegar hann kom til herbúðanna, gekk herinn fram í fylkingu, sungu þeir reifir enda á fimmta bjór og æptu þeir heróp. Stóðu nú hvorir tveggja búnir til bardaga, Sjálfstæðismenn og Baugsmenn, hvor fylkingin gegnt annarri. Báðar fullar. Og Davíð skildi við sig það, er hann hafði meðferðis, hjá manni þeim, er gætti farangursins, og hljóp að fylkingunni og kom og spurði vini sína, hvernig þeim liði. Þeir voru allir haugfullir, en hann var sjálfur edrú. En meðan hann var að tala við þá, sjá, þá gekk fram hólmgöngumaðurinn - hann hét Golíat, Baugsmaður frá Fjárlaga-Gati - úr fylkingum Baugsmanna og mælti sömu orðum sem fyrr, og Davíð hlýddi á. En er Sjálfstæðismenn sáu manninn, hörfuðu þeir allir undan honum og voru mjög hræddir. Og einn Sjálfstæðismanna sagði: "Hafið þér séð manninn, sem kemur þarna? Hann kemur til þess að smána Sjálfstæðismenn. Hverjum þeim, sem fellir hann, vilja Íslendingar veita mikil auðæfi og gefa honum lán frá Alþjóða gjaldeyrissjóðnum og gjöra ætt hans skattfrjálsa í Evrópu."

Þá sagði Davíð við þá, sem næstir honum stóðu: "Hverju verður þeim manni umbunað, sem fellir Baugsmann þennan og rekur svívirðing af Sjálfstæðismönnum? Því að hver er þessi óreiðumaður, er dirfist að smána herfylkingar lifanda gjaldeyris?" Og fólkið talaði til hans þessum sömu orðum: "Þessu verður þeim umbunað, sem fellir hann."

En er Hannes, besti vinur Davíðs heyrði af þessu frá hólmsteininum, hvað hann talaði við mennina, þá reiddist hann Davíð og mælti: "Til hvers ert þú hingað kominn, og hjá hverjum skildir þú eftir þessa fáu sauði í eyðimörkinni? Ég þekki ofdirfsku þína og vonsku hjarta þíns: Þú ert hingað kominn til þess að horfa á bardagann."

Davíð svaraði: "Nú, hvað hefi ég þá gjört? Hví víxlar þú gagnrýni og vonsku? Var mér ekki frjálst að spyrja?" Og hann sneri sér frá honum og til annars og mælti á sömu leið, og fólkið svaraði honum hinu sama sem hið fyrra skiptið.

En er það spurðist, sem Davíð hafði sagt, þá blogguðu menn um það, og þótti Davíð heldur skrítinn.

Davíð og Golíat

Davíð sagði við spyril á RÚV: "Enginn láti hugfallast! Þjónn þinn mun fara og berjast við Baugsmann þennan."

Spyrillinn sagði við Davíð: "Þú ert ekki fær um að fara móti Baugsmanni þessum og berjast við hann, því að þú ert ungmenni, þó að sextíu og tveggja sért, en hann hefir verið bardagamaður frá barnæsku sinni."

Davíð sagði glottandi: "Þjónn þinn gætti sauða hjá föður sínum. Ef þá kom Jón eða Björn og tók kind úr hjörðinni, þá hljóp ég á eftir honum og felldi hann og reif kindina úr gini hans, en ef hann réðst í móti mér, þreif ég í kampa hans og laust hann til bana. Bæði Jón og Björn hefir þjónn þinn drepið, og þessum óreiðumikla Baugsmanni skal reiða af eins og þeim, því að hann hefir smánað skattborgara Íslands." Og Davíð mælti: "Heilbrigð skynsemi og hugrekki, sem frelsaði mig úr klóm Jóns og úr klóm Björns, það mun frelsa mig af hendi þessa Baugsmanns."

Þá mælti spyrillinn við Davíð: "Far þú þá." Og Sjálfstæðisflokkurinn færði Davíð í brynjukufl sem hafði kostað sama sem ekkert og setti leirhjálm á höfuð honum, enda auðvelt að vinna leir úr mold, og færði hann í brynju. Og Davíð gyrti sig sverði sínu utan yfir brynjukuflinn og fór að ganga, því að hann hafði aldrei reynt það áður. Þá sagði Davíð í Kastljósviðtali: "Ég get ekki gengið í þessu, því að ég hefi aldrei reynt það áður." Og þeir færðu Davíð úr þessu, en hann tók staf sinn í hönd sér og valdi sér fimm gamla krónupeninga úr Seðlabankanum og lét þá í skjóðuna, sem hann hafði með sér, og tók sér slöngvu í hönd og gekk á móti Baugsmanninum.

Baugsmaðurinn gekk nær og nær Davíð, og maðurinn, sem bar skjöld hans, gekk á undan honum. En er Baugsmaðurinn leit til og sá Davíð, fyrirleit hann hann, af því að hann var rauðleitur í framan og með krullað hár. Og Baugsmaðurinn sagði við Davíð: "Er ég þá hundur, að þú kemur með staf á móti mér?" Og Baugsmaðurinn formælti Davíð við lánadrottna sína. Og Baugsmaðurinn mælti við Davíð: "Kom þú til mín, svo að ég gefi fuglum loftsins og dýrum merkurinnar hold þitt, megi fuglar setjast á höfuð þitt og gera sér hreiður."

Davíð sagði við Baugsmanninn: "Þú kemur á móti mér með sverð og lensu og spjót, en ég kem á móti þér í nafni Íslendinga, réttlætis og sjálfstæðis, sem þú hefir smánað. Í dag mun FME gefa þig í mínar hendur, og ég mun leggja þig að velli og höggva af þér höfuðið, og hræ þitt og hræin af her Baugsmanna mun ég í dag gefa fuglum loftsins og dýrum merkurinnar, svo að öll jörðin viðurkenni, að Davíð er á Íslandi ritstjóri Moggans, og til þess að allur þessi mannsafnaður komist að raun um, að Ísland veitir ekki sigur með sverði og spjóti, því að bardaginn er Íslands, og hann mun gefa yður í vorar hendur."

Og er Baugsmaðurinn fór af stað og gekk fram og fór í móti Davíð, þá flýtti Davíð sér og hljóp að fylkingunni í móti Baugsmanninum. Og Davíð stakk hendi sinni ofan í skjóðuna og tók úr henni krónu og slöngvaði og hæfði Baugsmanninn í ennið, og krónan festist í enni hans, og féll hann á grúfu til jarðar. Þannig sigraði Davíð Baugsmanninn með slöngvu og krónu og felldi hann og drap hann, og þó hafði Davíð ekkert sverð í hendi. Þá hljóp Davíð að og gekk til Baugsmannsins, tók sverð hans og dró það úr slíðrum og drap hann og hjó af honum höfuðið með því.

En er Baugsmenn sáu, að kappi þeirra var dauður, lögðu þeir á flótta. En Sjálfstæðismenn og aðrir mótmælendur lögðu af stað og æptu heróp og eltu Baugsmenn allt til Fjárlaga-Gats og að turni Smáralindar, svo að Baugsmenn lágu vegnir jafnvel á veginum, sem lá undir turninum í Kópavogi. Og Íslendingar tóku upp gleði sína á nýjan leik, sneru aftur og hættu að elta Baugsmenn og rændu verslanir þeirra. En Davíð tók höfuð Baugsmannsins og hafði með sér til Reykjavíkur, en vopn hans lagði hann í tjald sitt.

Athugasemdir

[Sóldís Fjóla Karlsdóttir, 27.9.2009 kl. 08:40]

Frábær saga..... ahahahahaha

[Ómar Ingi, 27.9.2009 kl. 12:54]

Þú þarft að fara að skrifa handrit

[Dóra litla (IP-tala skráð) 27.9.2009 kl. 13:21]

Þannig sigraði Davíð Baugsmanninn með slöngvu og steini og felldi hann og drap hann

Flottara að hafa slöngvu og krónu, en annars frábær pistill

takk

kv d

[Hrannar Baldursson, 27.9.2009 kl. 15:50]

Dóra litla: takk fyrir ábendinguna. Leiðrétt!

Sóldís: takk :)

Ómar: það kemur

[Einar (IP-tala skráð) 27.9.2009 kl. 18:04]

ja-hjérna