Tékkland: HM í Pardubice # 2 - sigur, einbeiting og ásakanir

Dagur 3:

Á myndinni, frá vinstri: Guðmundur Kristinn Lee, Páll Andrason, Patrekur Maron Magnússon, Jóhanna Björg Jóhannsdóttir og Birkir Karl Sigurðsson stendur og fylgist með. 

Dagurinn í dag var viðburðarríkur fyrir börnin. Í gærkvöldið og í morgun píndi ég þau til að fara yfir allar skákirnar sínar í hóp; sem var mjög lærdómsríkt, þó að sumum hafi þótt það heldur leiðinlegt til lengdar. En svona er þetta, árangur er einungis á undan erfiði í orðabókum.

Andstæðingarnir voru skóli frá Suður-Afríku (U-14). Þetta var æsispennandi umferð, því að ég sá ekki betur en að við vorum með tapað bæði á 3. og 4. borði; en þeim Páli Andrasyni og Guðmundi Kristni Lee tókst samt báðum að snúa á andstæðingana eftir erfiðar stöður. Patrekur var lengi með mun betra á 2. borði en lék ónákvæmum leik í um 30. leik, sem þýddi að hann tapaði peði og var nánast kominn með tapað. Honum tókst þó að koma upp þráskáksstöðu, en andstæðingur hans vildi alls ekki þráskák og lék þess í stað af sér heilum hrók; og eftir það var eftirleikurinn auðveldur fyrir Patta. Jóhanna misreiknaði sig aðeins í byrjuninni og átti mjög erfitt uppdráttar mest alla skákina. Það kom upp staða þar sem hún hélt sig vera að tapa manni, en átti mjög fallegan leik sem gat bjargað stöðinni algjörlega. Henni yfirsást því miður þessi leikur og tapaði skákinni. Krakkarnir eru að standa sig vel, halda hópinn og hafa gaman af hverju öðru. Þeim finnst erfitt hvað ég píni þau mikið í stúderingar, en inn á milli hleypi ég þeim þó í knattspyrnu og verslanir.

Á morgun keppa þau tvær umferðir. Ég legg mikið upp úr því að þau njóti skákanna og hafi gaman af, og læt þau vita að mín vegna skiptir ekki máli hvort þau vinni eða tapi skákum. Þau eru búin að vinna sér inn ferð á heimsmeistaramót, og hvatningin kemur þaðan sem hún verður að koma til að ná árangri, innanfrá. 

Eitt af foreldrum andstæðinga okkar taldi sig sjá okkur svindla í dag, þar sem að krakkarnir stóðu stundum upp frá skákum og spjölluðu saman. Þessi kona skapaði mikla ringulreið þegar hún krafðist þess af skákstjóranum að börnunum yrði refsað á einhvern hátt. Börnin hafa vanist því á Íslandi að hægt er að standa upp frá skákum, fara fram og spjalla aðeins saman um annað en skák; en allt spjall er harðbannað hérna, a.m.k. á meðan skákir standa yfir; og mér sem liðstjóra var einnig harðbannað að tala við þau á meðan skákirnar stæðu yfir. Þetta vakti mikla umræðu hjá börnunum og eru þau staðráðin í því að tala ekki oftar saman á meðan skákir þeirra eru í gangi. 

Það var mikill kliður í skáksalnum og jafnvel töluvert um það að fólk talaði saman háum rómi örfáum metrum frá keppendum. Sumir eiga auðveldara en aðrir með að aðlagast slíkum aðstæðum. Skipuleggjendur mótsins eru engan veginn að standa sig í að gera aðstæður boðlega keppendum á alþjóðlegu skákmóti, þar sem nauðsynlegt er að ró og friður ríki til að menn geti haldið einbeitingu sinni. Því finnst mér það hreint afrek hjá börnunum að ná þessum góða sigri, þrátt fyrir óvenju mikið áreiti á skákstað.

Sendum sérstakar þakkarkveðjur til Hafrúnar Kristjánsdóttur sem hitti hópinn fyrir ferðina og kenndi okkur leiðir til að bæta einbeitingu og keppnisskap.  Sá fyrirlestur var mjög gagnlegur og ljóst að börnin eru að tileinka sér leiðbeiningar hennar í verki. 

Athugasemdir

[Hafrún Kristjánsdóttir, 14.7.2007 kl. 00:15]

Takk fyrir kveðjuna!  Gaman þegar vel gengur.  Bið að heilsa krökkunum.  Gangi ykkur sem allra best.

[Hrannar Baldursson, 14.7.2007 kl. 09:43]

Takk Hafrun. Unnum Portugal 3-1 adan. Meira um thad seinna.