Mamma Mia! (2008) ***1/2

 

Mamma Mia! er afar vel heppnuð söngvamynd fyrir þá sem hafa gaman af léttu gríni, vel gerðum farsa í forngrískum stíl og ABBA tónlist. Ég er opinn fyrir þessu öllu og skemmti mér því konunglega í bíó.

Sumir gagnrýnendur hafa hakkað Mamma Mia! í sig fyrir að hafa frekar asnalegt plott og vera alltof full af gleði, og fyrir að persónur byrji bara allt í einu að syngja upp úr þurru. En þannig eru söngleikir.

 

 

Mamma Mia! minnir mikið á Grease (1978) annan söngleik með afar þunnum söguþræði en skemmtilegri tónlist frá Bee Gees og eftirminnilegum söngatriðum. Hún minnir líka svolítið á Across theUniverse (2007) með tónlist Bítlanna en sú mynd hafði þó frá aðeins fleiru að segja. Hún vakti líka upp góðar minningar um Stuðmannamyndina Með allt á hreinu (1982)

Meryl Streep leikur aðalhlutverkið og kemur enn einu sinni á óvart, en hún syngur sín lög á frábæran hátt.  Pierce Brosnan syngur líka ágætlega en er svolítið skondinn í framan á meðan hann syngur, hann rembist svo hrykalega. Julie Walters og Christine Baranski eru mjög fyndnar, og þeir Stellan Skarsgaard og Colin Firth traustir í sínum hlutverkum. Amanda Seyfried er álíka heillandi í Mamma Mia! og Olviia Newton-John var í Grease.

Sagan er frekar einföld en með djúpa undirtóna sem passa fullkomlega við tónlistina og sönginn. Sophie (Amanda Seyfried) ætlar að giftast Sky (Dominic Cooper), en þau búa á afskekktri grískri eyju ásamt móður hennar, hóteleigandanum Donnu (Meryl Streep). Sophie veit ekki hver faðir hennar er, en hefur komist yfir dagbók móður sinnar og tekist að komast yfir þrjú nöfn fyrir hennar hugsanlega föður, það eru Bill Anderson (Stellan Skarsgaard), Sam Carmichael (Pierce Brosnan) og Harry Bright (Colin Firth), en hún bíður þeim öllum í brúðkaupið og reiknar með að hún muni átta sig strax á hver faðir hennar er.

 

 

Málin flækjast þegar hún áttar sig á að hún getur ekki greint hver þeirra er hinn eini sanni. 

Stórskemmtileg skemmtun sem enginn má missa af í bíó, nema viðkomandi hafi einhvers konar óþol gagnvart léttri skemmtun og ABBA tónlist.

 

Ég hef einnig gagnrýnt Mamma Mia! á Seen This Movie en þar geturðu smellt á stjörnugjöf við hverja færslu til að koma þinni einkunn til skila.

Athugasemdir

[Berglind Steinsdóttir, 17.8.2008 kl. 14:15]

Ég skellihló líka á þessari mynd í bíó þótt hún væri að mörgu leyti órökrétt - og stóð mig svo að því hálft um hálft að biðjast afsökunar á að hafa þótt gaman. Undarlegur andskoti.

[Ómar Ingi, 17.8.2008 kl. 15:02]

Bara eitt alveg svakalega vont það er söngur Brosnans

Ég gat bara ekki hlegið

[Hrannar Baldursson, 17.8.2008 kl. 15:28]

Berglind: Þetta er nefnilega merkilega vel uppbyggð og gerð kvikmynd, og alls ekki væmin eins og sumir gagnrýnendur hafa sagt. Hún er bara full af gleði.

Ómar: Brosnan hljómaði ágætlega en leit herfilega út á meðan hann söng.

[Anna Þóra Jónsdóttir, 17.8.2008 kl. 19:08]

Ég fór með 11 hrssum "konum" á öllum aldri (13 - 75 ára) og við skemmtum okkur feykivel. Gott ef maður brast ekki nokkrum sinnum í söng með söngvurum myndarinnar og það var einnig mikið hlegið og klappað. Þetta er algjör feelgood-mynd og fólk á alls ekki að horfa á hana með raunsæi í huga......007 var hallærislega krúttlegur og kallaði fram viðeigandi kjánahroll ---en so what? Frábær skemmtum og nauðsynleg mynd fyrir alla sem finnst gaman að hafa gaman.

[Sigrún Jónsdóttir, 17.8.2008 kl. 21:27]

Hlakka til að sjá myndina

[Ransu, 17.8.2008 kl. 22:46]

Er ekki ABBA aðdáandi (eiginlega rosalega langt frá því) og hef látið myndina eiga sig, hingað til.

En hey, í kvikmynd Rene Claires, Le Million (1931) hófu leikarar að syngja upp úr þurru.  Og það þótti surrealískt meistaraverk.

[Einar Jón, 18.8.2008 kl. 03:29]

Er ekki að koma tími á næstu mynd í "20 bestu vísindaskáldsögurnar í kvikmyndum"?

Eða ætlarðu að draga þann lista fram að áramótum?

[Atli (IP-tala skráð) 19.8.2008 kl. 09:29]

Það var ekki BeeGees sem að sömdu tónlistina fyrir Grease á sínum tíma. Held að þú ert að rugla saman Travolta myndum í þetta skiptið.

Bee Gees sömdu tónlista fyrir Saturday Night Fever þar sem Travolta fór á kostum, þeir Gibb bræður voru ekki aðallspírunar í Grease. Hins vegar samdi Barry Gibb eitt lag fyrir kvikmyndauppfærsluna á Grease og náði það lag miklum vinsældum, er ekki viss hvaða lag það er.