Waitress (2007) ***1/2

 

Jenna er gift Earl. Jenna hatar Earl. Earl elskar ekkert nema sjálfan sig. Earl á þá ósk heitasta að Jenna muni ekki elska ófætt barn þeirra meira en hún elskar hann.

 

 

"Waitress" er góð mynd með stjörnuleik frá Keri Russell og mjög skemmtilegum aukaleikurum sem gera kvikmyndina þægilega og notalega.

Jenna Hunterson (Keri Russell) bakar ljúffengar tertur. Það er hennar líf og yndi. Allt annað í lífi hennar er ömurlegt. Fyrir utan starfsfélaga hennar og viðskiptavini. 

Eiginmaður hennar Earl (Jeremy Sisto) er svo sjálfselskur og afbrýðisamur að hann sýgur alla lífshamingju út úr henni. Hún þráir ekkert heitar en að losna við hann fyrir fullt og allt, með því að flytja í burtu og hverfa.

Morgun einn uppgötvar hún eigin óléttu og sekkur fyrir vikið enn dýpra í eigið þunglyndi. Hún getur ekki hugsað sér að koma barni inn í þennan ömurlega heim, en ætlar þó að eignast það og gera sitt besta til að það geti fundið sér farveg í lífinu. 

Þegar Jenna verður yfir sig hrifinn af fæðingarlækni sínum, Jim Pomatter (Nathan Fillion), sem reyndar er sjálfur hamingjusamlega giftur, breytast hlutirnir smám saman. Hún áttar sig á að kannski séu fleiri bjartar hliðar á lífinu en bara pertubakstur, þó að öll hennar sköpunargáfa og athygli fari í að semja nýjar uppskriftir tengdum tilfinningalífi hennar.

"Waitress" er saklaus og þægileg mynd með djúpum undirtón, sem felst helst í lífsleiða Jenna og leið hennar út úr honum. Aukapersónurnar eru sérstaklega skemmtilegar, svo sem tvær þernur sem vinna með Jenna, veitingastjórinn, eigandinn og kærasti vinkonu hennar sem getur ekki hætt að semja viðstöðulaus ljóð.