Útskýrir þetta atlögu félagsmálaráðuneytisins gegn heimilum og almennum þegnum landsins?

Egill Helgason skrifar um fyrrverandi framkvæmdarstjóra úr Landsbankanum sem gerir kröfur á gamla Landsbankann upp á 229 milljónir króna. Þessi sami maður er helsti ráðgjafi félagsmálaráðherra!

Félagsmálaráðuneytið hefur komið fólki sem fylgist vel með afar illilega á óvart þar sem lokum er skotið fyrir eyrun þegar kemur að hagsmunamálum íslenskra heimila og almennings. Þess í stað er haldið í greiðslubyrði heimilanna og reiknað út að fólk sem skuldar í íbúð eða húsi muni halda uppi bönkunum, í það minnsta nógu lengi til að hægt sé að borga kröfuhöfunum. 

Það er augljóst að þarna eru miklir hagsmunaárekstrar, og spurningar hljóta að vakna um hvort að nú séu peningar farnir að flæða í réttu vasana.

Það sést úr flugvél hvað þetta er rangt.

Félagsmálaráðherra á að segja af sér strax vegna dómgreindarbrests, en gerir það sjálfsagt ekki vegna þess að honum ætti eins og dæmið sýnir að bresta dómgreind til að taka slíka ákvörðun. Geri hann það ekki munu efasemdir vaxa afar hratt um að hann hafi eitthvað óhreint í pokahorninu, og ekki bara hann, heldur ríkisstjórnin öll.

Þarna er skýrt dæmi um hagsmunaárekstur þar sem hagsmunaárekstrar eiga ekki að vera til staðar. Slíkt skapar kjörástæður fyrir spillingu, nákvæmlega það sem þessi ríkisstjórn ætlaði að berjast gegn, en virðist síðan vera nákvæmlega sami maðkur í nákvæmlega sömu mysu og var á boðstólnum fyrir Hrun.