Hancock (2008) *1/2

Ég reyni að hafa það sem reglu að ef ég ætla að gagnrýna eitthvað eða einhvern, þá verð ég að byrja á að því að segja eitthvað jákvætt og gott.

Sýnishornin fyrir Hancock eru flott.

Já. Ansi flott. Reyndar meðal flottustu sýnishorna sem ég hef séð fyrir bíómynd.

Kvikmyndin Hancock er ekki góð. Það er ekki nóg með að leikstjórinn hafi tekið þá ákvörðun að hrista myndavélina til í öllum tökum, þannig að það truflar áhorfandann, heldur er handritið samansuða af grínmynd, drama, rómantískri ástarögu, ofurhetjumynd, og dogma mynd - sem reyndar býr yfir skemmtilegum möguleikum. Úrvinnslan er bara slök.

Will Smith er reyndar góður í sínu hlutverki framan af og mér var farið að lítast ágætlega á myndina eftir fyrstu fimmtán mínúturnar, en eftir það lá leiðin niður á við. 

Komið hafa út tvær góðar ofurhetjumyndir í sumar: Iron Man og The Incredible Hulk.

Hancock kemst ekki nálægt þeim. Ef hægt er að líkja henni við einhverja ofurhetjumynd væri það helst Spider-Man 3, nema hvað Hancock er ekki jafnvel gerð tæknilega, og er jafnvel enn væmnari og leiðinlegri.

Einhverjir sætta sig kannski við að horfa á þetta í bíó, og sumum finnst þetta kannski skemmtun, en ekki mér. Ég var hálf vandræðalegur eftir sýninguna og sagði við vin minn á leiðinni út: 

"Ég verð að viðurkenna, ég fékk meira út úr Pathfinder í fyrra, þó að sú mynd hafi verið hörmung."

Hann kinkaði brosandi kolli.

En fulla gagnrýni mína á Hancock má finna með því að smella hérna, á ensku.