Af hverju eru varðhundar vantrúar svona reiðir?

Ofbeldi birtist í ólíku formi.

Fyrr á öldum þótti sjálfsagt að karlmaður réði algjörlega yfir konu sinni á heimilinu. Í dag kallast slíkt heimilisofbeldi. Áður fyrr gátu kennarar agað nemendur sína með líkamlegum refsingum. Í dag kallast slíkt ofbeldi. Áður fyrr fengu konur ekki að kjósa. Í dag myndum við kalla það ranglæti, og hugsanlega ofbeldi.

Í dag þegar einhver bloggari vogar sér að nota hugtakið "trúarbrögð" í fyrirsögn, getur sá hinn sami átt von á miklum straumi athugasemda frá varðhundum vantrúar sem láta eins og á þá hafi verið ráðist og verið sé að vaða yfir þá með skítugum skóm. Þessir varðhundar eru yfirleitt ekki kurteisir og blindir á önnur sjónarhorn en sín eigin, þó að þeir séu duglegir að spyrja lokaðra spurninga, sem gerðar eru til að leiða ímyndaða andstæðinga í einhvers konar gildru.

Sumir þeirra eru þó heiðarlegir og kraftmiklir einstaklingar, en eru svo blindaðir í einhvers konar reiði og heift, að það er erfitt að hafa skýr samskipti við þá. 

Það sem ég á erfitt með að skilja er hvaðan öll þessi heift sprettur. Kemur hún undan djúpstæðum vonbrigðum vegna þess að þeir höfðu einhverjar annarlegar væntingar til trúarbragða sem síðan reyndust ekki á rökum reistar? Hafa viðkomandi einstaklingar orðið fyrir einhvers konar ofbeldi af hendi trúarbragða? Gera þeir ekki greinarmun á trúarbrögðum og stofnunum trúarbragða?

Ég upplifi dónalegt orðbragð sem tjáningu á reiði. Kannski er það bara einhver misskilningur hjá mér, sem væri ágætt að fá leiðréttan.

Gaman væri að heyra hvað varðhundum vantrúar finnst um þetta mál. Eins og áður er ég svolítið upptekinn við aðra hluti í dag, en mun lesa allar athugasemdir, án þess að ég geti lofað að svara þeim öllum.

 

Þetta byrjaði allt hérna: Eftir þjóðfund: Vill þjóðin öflugri kirkju til að styrkja siðgæðið? (svarið virðist vera nei) og hélt svo áfram með þessum tveimur greinum og tugum athugasemda:

• Á að banna trúarbrögð í skólum? (svarið virðist vera nei, en að banna skuli trúboð í skólum)
  
• Hvað er eiginlega að þessum varðhundum vantrúar? (þeir virðast hata þá sem eru trúaðir, en ég skil ekki af hverju, og því bæti ég við þessum nýju vangaveltum)

 

Athugasemdir

[Hjalti Rúnar Ómarsson, 13.11.2010 kl. 08:45]

Gaman væri að heyra hvað varðhundum vantrúar finnst um þetta mál.

Hverjir eru varðhundar vantrúar? Er ég varðhundur vantrúar?

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 08:52]

Kannski er fólk bara þreytt á því virðingarleysi sem trúlausum er sýnt og menn því farnir að svara í svipaðri mynt?

Að vissu leiti eru trúlausir "negrar nútímans" að því leiti að það er í lagi að tala illa um þá og mismuna þeim í kerfinu.  Þú t.d. uppnefnir þessa menn í þessari bloggfærslu sem hunda og ýjar að því að viðkomandi aðhyllist ofbeldi á einhvern hátt.  Ég sé lítið að því að þessir menn svari þér þá bara á sama hátt og sýni þér sama virðingarleysið og þú sýnir þeim með svona færslum.

[Matthías Ásgeirsson, 13.11.2010 kl. 10:19]

Ég spyr eins og Hjalti, um hverja ertu að tala? Hverjir eru hundar?

[Jóhanna Magnúsdóttir, 13.11.2010 kl. 10:29]

Ég er sammála því að vð skrif sumra trúlausra upplifir maður að þar á bak við búi mikil  reiði. Ég veit um dæmi þess að barni var afneitað af föður sínum,  hann yfirfærði það á guðsmynd sína - enda Guð iðulega nefndur "Faðir"   Eins þekki ég til kvenna og manna sem  fá gæsahúð vegna þeirrar guðsmyndar - vegna ofbeldisfulls föðurs á heimili og finnst bara ekkert gott að vera blessaðar í nafni "föður, sonar og heilags anda"  en eins og liggur í orðanna hljóðan eru þetta allt karlkyns hugtök. 

Svona hlutir kalla fram reiði einstaklinganna.  Í einhverjum tilfellum álít ég að um bókstafstrúaða einstaklinga hafi verið að ræða, og þegar þeir uppgötvuðu að Guð er ekki þessi "reddari" sem þeir vonuðust eftir -  áföll dynja yfir, ÞRÁTT fyrir bænir,  og kannski mjög alvarleg - þá sprettur fram reiði yfir brostnum væntingum.  

Svo eru það þeir sem fara í eðlisfræði-og raunsæisgírinn og finnst bara gjörsamlega vanta sannanir og verða pirraðir og upplifa að verið sé að ljúga. 

En ok .. menn hafa, þrátt fyrir þetta, ekki skotleyfi á næsta mann og eiga ekki að geta falið sig bak við einhvern skjöld réttlætiskenndar sinnar og kasta síðan skít. 

Ég held að vandamál umræðunnar sé m.a. mismunandi forsendur sem menn gefa sér. Stundum ræðst einhver á mig og fer að væna mig um að trúa á einhvers konar monster guð,  sem stjórnar því að fólk drepist o.fl. bara vegna þess að ég hef gefið það út að ég er trúuð.  Þetta kemur jafnvel frá fólki sem hefur lesið það sem ég hef skrifað áður, ég sé ekki Biblíutrúar o.s.frv.  

Málefnablindan verður svo sterk að sá sem leggur til atlögu við mín skrif - nú eða þín Hrannar,  er með sína eigin guðsmynd í huga, eflaust fengna úr reiðum föður - eða hann hefur valið eitthvað af ógnandi guðsmyndum Biblíunnar sem forsendur rökræðunnar.  Slíkt "samtal" gengur aldrei upp. 

Svar Biblíutrúarmanns og vantrúarmanns getur orðið svipað - dæmi: 

Ég segi:  "Ég fylli hjartað mitt af Guði og upplifi kærleika og tek ákvarðanir út frá því " .. 

Sá sem les þetta og fer að leita að hvað er sagt um hjartað í Biblíunni, gæti hvort sem er verið vantrúaður eða Biblíutrúaður og komið með setningu um að í hjartanu búi saurugar hugsanir, hórdómur, frillulífi og hvað það stendur nú allt saman.  

ÞETTA eiga bókstafstrúarmenn og vantrúarmenn t.d. sameiginlegt. Þeir sjá einhverjar yfirlýsingar frá trúmanneskju - og setja sér aðeins biblíulegar forsendur fyrir trúnni,  og þannig biblíulegar að manneskjan hafi ekki vit til að greina gott frá illu, heldur það að hún geti ekki komið með yfirlýsingu um að í hjartanu búi eitthvað gott,  vegna þess að á einhverjum stöðum í Biblíunni er talað um annað.   Samt sem áður er talað um - á öðrum stöðum að frá hjartanu streymi lækir lifandi vatns og annað í þeim dúr.  

Ég er sammála því að ekki sé það til að leysa deilur milli almennt trúaðra, Biblíu-eða bókstafstrúaðra og vantrúaðra að fara í nafnaköll eins og "varðhundar" ..    varðmenn - væri eflaust betur við hæfi,  þrátt fyrir upplifun einhverra af því að þarna sé verið að gelta.  En geltið kemur ekki síður frá t.d. sumum þjóðkirkjuprestum,  eins og  Davíð Þór Jónsson benti nýlega á í ágætri grein sinni. 

Gelt er viðbrögð hunda - og hvað þá urrið .. sem er varnarviðbragð.  Við ættum að hafa það fram yfir hundana að geta rökrætt.  Annars líkar mér býsna vel við hunda. 

[Arnar (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 12:25]

Sem sagt allir meðlimir í Vantrú eru varðhundar sem sagt þú Hrannar er eins og Greifill?

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:19]

Ekki ætla ég að svara spurningu þinni Hrannar beint en hitt get ég fullyrt að það er allt of mikið af frekju, yfirgangi, hroka, neikvæðni og hatri á netinu en allt of lítið af kurteisi, auðmýkt, virðingu, jákvæðni og væntumþykju.

Menn virðast alltaf gleyma gullnu reglunni: Ekki sega við eða um aðra það sem þú myndir ekki vilja að aðrir segðu við eða um þig.

Ef allir myndu virða þessa góðu reglu þá mætti eiga von á heilbrigðari skoðanaskiptum.

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.11.2010 kl. 14:19]

Nú hefur þú enanlega fengið skilgreininguna TRÖLL kallinn minn.

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.11.2010 kl. 14:26]

Þú felur brígsl þín, vanvirðu og dónaskap á bak við spurningamerki og gerir sjálfan þig að fórnarlambi ef einhver vogar sér að svara eða xpyrja hvert þú ert að fara.  Það er þinn háttur.  Ómerkilegri menn hef ég ekki séð hér á blogginu og er af nógu að taka.

Farvel frans.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:33]

Þú ert allt of reið og óstillt týpa Jón Steinar og óvirðir nánast alla sem þú átt skoðanaskipti við. Það virðist bara vera "default" í þínum samskiptum.

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.11.2010 kl. 14:33]

Ofbeldi birtist svo sannarlega í margvíslegu formi, það sýnir þí fram á hér. Annar s er teiknimyndin skemmtilega viðeigandi í þínu tilfelli.

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.11.2010 kl. 14:35]

Hoppaðu upp í rassgatið þér Grefill. Ef þú vildir vera svo vænn.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:37]

Já, og farvel frans sjálfur. Ekki mun ég sakna þín úr trúarumræðunni fyrst þú getur aldrei sýnt kurteisi og virðingu. Þetta segi ég fyrir hönd allra sem þú hefur vanvirt.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:39]

Menn mega velta því fyrir sér hvers vegna Jón Steinar hefur algjörlega misst stjórn á sér gagnvart mér. Eftir allt saman, hvað hef ég gert honum annað en að leggja orð í belg?

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:44]

Og ... já, ég nota þessa mynd vegna þess að ég ER asni. Hef sagt það margoft. Held því reyndar fram að við séum öll asnar inn við beinið. Sumir eiga bara erfiðara með að viðurkenna það en aðrir.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 14:58]

En svo ég haldi aðeins áfram eftir þetta uppbyggilega innlit Jóns Steinars, þá langar mig að ítreka það sem ég hef margoft sagt varðandi ástæður þess að umræður á netinu fara svona oft út um þúfur.

Um leið og einn aðili umræðunnar byrjar að vanvirða annan persónulega þá er umræðunni lokið.

Það væri verðugt rannsóknarefni að fara í gegnum nokkrar umræður sem hafa endað í persónulegum svívirðingum og greina þær með það í huga að finna út hvar umræðan fer - eða byrjar að fara - út um þúfur.

Hvaða orð er það eða orðanotkun sem veldur því að viðkomandi umræða byrjaði að fara út af teinunum og hvenær er of seint að bjarga henni?

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 15:42]

Mér hefur nú sýnst eins og siðferðispostulinn Grefill sé einn af þeim sem sjái frekar flísina hjá náunganum en bjálkann hjá sjálfum sér.

Það þarf nú ekki annað en að fletta í tvær fyrri færslur hjá Hrannari til að sjá Grefilinn sjálfan viðhafa algera andstöðu við þá kurteisi, auðmýkt, virðingu, jákvæðni og væntumþykju sem hann annars hefur svo í hávegum og krefst af  viðmælendum sínum.

Fáir hópar þurfa að þola jafn mikinn skít og trúlausir í samfélaginu í dag.  Rannsóknir hafa sýnt að trúlausir er sá hópur sem einna mest er vantreyst í bandaríkjunum í dag.  Þar  í landi vantreysta 55% landsmanna trúlausum, 45% vantreysta hommum og 6%  vantreysta kaþólskum.

Reglulega er talað um hóp trúlausra á viðlíka hátt og menn hafa talað um minnihlutahópa eins og svertingja, gyðinga og samkynhneigða í gegnum árin.  Það er gert í ríkisreknum fjölmiðlum, ekki á bloggsíðumeða vefsíðum áhugasamtaka.

Hann er skrítinn þessi kristilegi kærleikur.

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 15:49]

Enn skrýtnari er imynd sú sem trúlausir hafa byggt af sjálfum sér.....

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 15:55]

Ég legg líka til að menn fari ekki að munhöggvast á blogginu á meðan þeir eru ekki í jafnvægi til þess. Reiðifroðan úr Jóni Steinari ætti að útskýra hví trúlausir njóta svona lítillar virðingar eins og Björn kvarta yfir.

Væri þeim ekki nær að líta í eigin barm og byrja á að skoða hvað frá þeim kemur en það má jú rökstyðja að ímynd þeirra byggist m.a. á þeirra eigin orðum og skoðunum, eða hvað?

[Grefill, 13.11.2010 kl. 16:01]

Björn minn, þú getur ekki nefnt nein dæmi um að ég hafi verið ókurteisari við Vantrúarmenn en þeir við mig eða aðra og í öllum tilfellum er ég nú bara að svara í sömu mynt. Það sem virðist fara langmest í taugarnar á ykkur sem fylgið Vantrú að málum eru aðilar eins og ég sem hika ekki við að beita ykkar eigin meðulum og vopnum á ykkur sjálfa.

Sjáður til dæmis Jón Steinar hér fyrir ofan. Hann tætir trúað fólk í sig með háði, spotti og eindæma vanvirðingu hvenær sem hann getur og nýtur þess sérstaklega að komast í tæri við fólk sem á e.t.v. erfitt með að svara fyrir sig. Það fólk leggst hann sérstaklega á. Svo þegar hann mætir alvöru andstöðu þá eru viðbrögðin svona eins og sjá má hér að ofan.

Farðu inn á vantru.is og lestu yfir þau viðbrögð sem fólk fær þar sem verður það á að mótmæla málflutningi Vantrúarmanna eða viðra aðra skoðun en er þeim þóknanleg. Ég er búinn að rífast við þessa menn í nokkra mánuði ... á Vantrúarvefnum er að finna rúmlega sjö ár af ofsóknum þeirra í garð trúaðra og þeirra sem eru Vantrúarmönnum ekki sammála.

Hagi bandarískir trúleysingjar líkt og Vantrúarmenn haga sér hér á landi þá er ég ekki hiss á almennu vantrausti í garð þeirra.

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:10]

Ég get bætt við það sem Grefillin sagði að mín samskipti við Vantrúarpiltaa hófust m.a. á því að ég hæddi þá fyrir félagaöflun og líkti þeim við bókstafstrúarsöfnuð. Það kostaði árás á atvinnutækið mitt því þeir fundu ekki neitt bitastætt á persónu mína.

Sannast hið fornkveðna að stríðnispúkinn þolir síst að skipta um hlutverk og það er Grefill að sýna okkur með undirtektum Jóns Steinars sem reiður staðfesti allar kenningar Grefilsins um óþol stríðnipúkans

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:17]

Spáið í þessu strákar: Þetta eru ekki svo mörg nöfn sem eru að rústa málstað vantrúaðra hér á landi.

Kannski eru þessir sömu menn að gera trúuðu fólki greiða með nærveru sinni þrátt fyrir allt.

Þeir eru t.d. ekki að selja eitt eða neitt með svona framkomu.

Miklu frekar að segja að það sé kannski bara heppilegra að vera trúaður og laus við svona áráttukenndar ofstækishuganir úr hausnum sínum.

Og svo þykjast þeir ekki sjá eigin skemmdarverk

[Modhausarnir 3 (gubb gubb gubb) (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:22]

Ég verd ad taka undir med Jóni Steinari.  Hrannar er tröll med mikla athyglisthörf.  Hann leggst ansi lágt til thess ad fá skammtinn sinn. 

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:35]

Mín samskipti við Vantrú eru svosem ekkert af hinu góða og  ég er  langt í frá að vera meðlimur Vantrúar.  Það er því einhver misskilningur hjá Greflinum að ég sé þar innanborðs, kannski fordómar af hans hálfu, hver veit? :)

Að svara í sömu mynt er einfaldlega ekki til marks um þá kurteisi, auðmýkt, virðingu, jákvæðni og væntumþykju sem þú ert að krefjast af öðrum og er ekki góð auglýsing fyrir þína trúarskoðun.  Kristinn maður á að þekkja söguna um vangann og hinn vangann.  Að segja "hann byrjaði" er eitthvað sem maður með þína gríðarlegu siðferðisvitund og andlegt jafnvægi á að vera vaxinn upp úr.  Nema þú sért að gefa falska mynd af sjálfum þér eða teljir þér vera allir vegir færir, enda  í rétta liðinu sem má fara þínu fram, iðrast síðan og fá fyrirgefningu og þar með hreina samvisku.

Ég hef mótmælt Vantrúarmeðlimum og  mér og þeim greinir á.  Ég get  svosem gúdderað að einn þeirra sé furðulegur eftir að honum tókst einhvernvegin að finna netfang mitt út frá kommenti sem ég hafði sett inn á síðu einhvers óskylds aðila, en ég tel mig þó ekki þurfa að óttast ofbeldi af hálfu þess aðila eða neitt slíkt, hann er bara trúr sinni sannfæringu og svolítið öfgakenndur, svona eins og Rosa Parks var þegar hún settist fremst í strætó og hneykslaði meirihlutann í vinningsliðinu á sínum tíma.

Ég lít ekki á neinn mann sem hund né óttast ég ofbeldi af hálfu þeirra sem hér rökræða.  Að tala á slíkan hátt um þá sem deila ekki skoðunm manns (líkt og bloggari gerie) er einfaldlega út í hött.  Að hlakka yfir óförum annarra og að ímynda sér einhvern sigur ber vott um vanmáttarkennd og lítið sjálfsálit.  Við þekkjum þína sögu Grefill og hún verður bara aumkunarverðari þegar þú talar um að pakka saman andstæðingum þínum, þ.e. þegar hlakkar í þér þegar þú telur einhvern annan hafa gert það.

Hér á landi hafa talsmenn þínir hylmt yfir kynferðisbrotum og þannig stutt við þau óbeint með því að sverta fórnarlömbin og hrekja þau úr landi.   Ég mundi því ekki vera að alhæfa um hóp manna líkt og þú gerir í þínu svari nema þú teljir það eðlilegt að ég  álíti þig kynferðisafbrotamann vegna afstöðu þinnar í trúmálum.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 16:42]

Björn, hver er afstaða mín í trúmálum? Ég hef margoft lýst henni hér á blogginu. Sýndu að þú þekkir hana.

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:42]

Athugasemd #21 lýsir kannski hugmyndafræði trúaðra yfir höfuð?

Betra er að vera trúaðir því þá á þetta við og hitt.  Staðreyndir skipti hinsvegar minna máli? Eins og t.d. hvort til sé guð yfir höfuð?

Annars þætti mér gaman að fá að vita hvað guð þeirra Gylfa og Grefils heitir. Trúa þeir á sama guðinn?

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:43]

Grefill, þú trúir á yfirnáttúru og styður kirkjuna.

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:54]

Mínar trúarsksoðanir eru mitt einkamál sem ég ræði við þegar mér hentar og það hentar ekki núnaná þessum vettvangi.. Það kallst trúfrelsi að þurfa ekki að verja þær árásum séu þær ekki vísindum samboðnar. Það sem virkar fyrir mig er það sem ég trúi á, rétt eins og að eiga góða konu sem við viljum ekki deila með öðrum. 

[Hrannar Baldursson, 13.11.2010 kl. 17:13]

Jóhanna: þetta finnst mér gagnlegt svar. Kærar þakkir. Ég vissi annars ekki að það væri eitthvað neikvætt að vera varðhundur.

[Kolbrún Hilmars, 13.11.2010 kl. 17:23]

Björn I mætti gjarnan lesa innlegg Jóhönnu #4 hér að ofan. 

Því ég hef tekið eftir athyglisverðu einkenni varðandi þau okkar sem hafa tekið þátt í umræðunni hér á trúartengdum þráðum Hrannars: 

Enginn einasti bókstafstrúarmaður hefur lagt inn orð í skylmingunum við  vantrúarmenn - mér sýnist við flest  aðhyllast "kirkju" Jóhönnu  - ef ég má orða það svo   

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 17:34]

Um hvað er Kolbrún að tala?

Þessi Jóhanna hefur bara sína trú, sem mætti jafna við að hafa trú á eigin ágæti, kartöflumömmuna eða Zorgar.  Kirkja Jóhönnu er bara kirkja fjölgyðistrúarbragða þar sem allir guðirnir heita sama nafni en eru samt  alltaf  einkennilega mikið sammála hinum trúaða.

- - - - -

Gylfi vill ekki segja okkur hvað guðinn hans heitir og ber fyrir sig furðurökum þar  sem hann blandar konu sinni í málið.  Ég virði það ekki við hann, enda er það augljóst að hann veitekki hvað þjóðkirkjuguðinn heitir, frekar en aðrir sem segjast á hann trúa.

- - - - -

Hrannar notar hlæjandi broskarl til að sýna vanvirðingu sína við trúlausa.  Líklega mun Grefillinn sjálfur missa  sig yfir því  að kauði sýnir ekki þá kurteisi, auðmýkt, virðingu, jákvæðni og væntumþykju sem hann krefst af  hinum trúlausu.

- - - - -

En svona í alvöru talað, hvað heitir guðinn ykkar Grefils, Gísla, Hrannars, Jóhönnu og Kolbrúnar?

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 17:53]

Hvað kemur það umræðunni við Björn?

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 18:09]

Gylfi : ég reikna með því að þú sért að tala um spurningu mína um nafn guðs.

Ég held bara einfaldlega að þeir sem hvað hæst tala um trú sína viti hvað minnst um hana.  Ég t.d. efast um að þú vitir hvað guðinn þinn heitir án þess að fletta því upp og tel mig nú hafa fengið staðfestingu áþví.

Þér til upplýsingar, þá stendur nafn guðs í biblíuútgáfunni frá 1908 en við hljótum jú öll að vera sammála því að orð guðs standi um aldir alda þó svo að biblíuþýðendur séu því ekki alveg sammála einhverra hluta vegna.

Annars er það áhugavert að trúaðir virðast almennt ekki vita á hvað þeir trúa svona yfir höfuð. Ég virði það þó við fólk að hafa ekki reyntað svindla með gúggli.  Sú staðreynd kemur mér reyndar svolítið áóvart.

[Matthías Ásgeirsson, 13.11.2010 kl. 18:09]

ð mín samskipti við Vantrúarpiltaa hófust m.a. á því að ég hæddi þá fyrir félagaöflun og líkti þeim við bókstafstrúarsöfnuð.

Hér er Gylfi að blekkja. Samskipti hans við "Vantrúarpiltana" hófust þegar hann þrefaði við okkur undir dulnefinu "Sáli" hér á moggabloggi.

Síðar "hæddi" hann okkur og bar upp á okkur skoðanakúgun og fasisma, líkt og Hrannar hefur gert hér í "vangaveltum".

Þegar ég svaraði fyrir mig, eins og ég hef fullan rétt á, brást Gylfi afar illa við. Hann þoldi ekki viðbrögð. Ekki frekar en Hrannar.

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 18:11]

Mér finnst afstaða Jóhönnu mjög góð og held að ef allir trúaðir hefðu slíka afstöðu þá væru trúlausir ekki jafn reiðir og þeir eru. En Jóhanna hefur líka orðið fyrir aðkasti frá strangtrúuðum fyrir að sleppa og halda því sem henni hentar úr biblíunni. Maður spyr sig samt af hverju þarf að leita til biblíunnar til að finna kærleik.

Þeir sem eyðileggja málstað trúaðra eru menn eins og Snorri í Betel og Gunnar í Krossinum. Svo hjálpaði ekki grein Árna Johnsens í Morgunblaðinu í dag þar sem hann setur stjórnleysingja og trúlausa undir einn hatt. Þar hafa trúaðir fengið öflugan talsmann kristilegs siðferðis.

Þeir sem eru gagnrýnir á skipulögð trúarbrögð hafa einfaldlega mjög góða ástæðu fyrir að vera reiðir og þeir sem eru með "sakleysislegar vangaveltur" um kristilegt siðferði verða bara að sætta sig að fá reiðileg viðbrögð rétt eins og sakleysislegar vangaveltur um nauðganir myndi örugglega líka vekja reiðileg viðbrögð.

Ég myndi því ráðleggja Hrannari að virða reiði trúlausra og hætta þessu væli ;)

[Matthías Ásgeirsson, 13.11.2010 kl. 18:26]

Björn I, hvað var þetta með póstfangið þitt? Ég man ekki eftir því.

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 18:32]

Björn gerir mér upp trúarskoðanir og kemur ekki við hverjar þær eru. Dæmigert fyrir vantrúaða sem vilja snapa leiðindi frekar en eitthvað annað.

Það er ákveðin taktík að henda svona fílubombum til að koma sjálfum sér út úr horni....Eigum við að leyfa þeim svoleiðis í kvöld?

Hið sama gildir um Matta sem hefur engan vegin efni á upprifjun um það þegar hann greip til tilrauna til eignatjóns þegar rökvísi hans þraut. Hugsanlega eitt grófasta dæmið af blogginu um mann sem er svo stíflaður af rétttrúarbræði að hann gengur út fyrir bloggheima til hefnda. 

En eitt mátti Matti eiga, hann var sannur sínum trúarskilning eins og bókstafstrúarfólk er gjarnan um sinn skilning. Ef Matti hefði frelsast til trúar einhverntímann á ævinni þá væri hann sennilega að berja fólk í hausin með biblíunni.

Svona svakalega öflugur predikari. Sumir segja að hann eigi það eftir !!!!

Það er jú áþján að þrífast á því að vera stöðugt með nefið í annara manna einkakoppum.

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 18:36]

...og drulluslagurinn heldur áfram...

[Kolbrún Hilmars, 13.11.2010 kl. 18:45]

Pétur kemur hér með verðuga spurningu:  "Maður spyr sig af hverju þarf að leita til biblíunnar til að finna kærleik'"

Gæti svarið verið að í biblíunni segir að öllum beri að sýna kærleik?  Sem er andstætt við þá almennu tilhneigingu  að sýna aðeins sínum nánustu eða eigin ættbálk kærleik?

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 19:03]

...en eru ekki jafnmargir sem nota biblíuna til að dreifa hatursboðskap eins og t.d. nýnasistar? Ég geri mér grein fyrir því að það er misnotkun á biblíunni en biblían er engu að síður oft notuð sem vopn til að boða fordóma og hatur. Nú hef ég aldrei lesið biblíuna og notast ekki við hana á nokkurn hátt í mínu lífi samt virðist ég búa yfir kærleika til að annara í lífinu, alveg sama af hvaða ættbálki þeir eru...

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 19:12]

Pétur : Vantrúaðir eru ekkert  reiðir, ég skil ekki hvaðan þú færð þá hugmynd nema kannski vegna heilaþvottar um að svo sé.  Hinsvegar er ég  kominn með nóg af vanvirðingu í minn garð sem er ekkert örðuvísi en hommar, gyðingar, negrar og fleiri í þeim dúr hafa fengið að kynnast í gegnum tíðina.  Fólk sem finnst það í lagi að níða mig vegna trúarskoðana er sama fólk og  sparkaði í gyðing á sínum tíma, þ.e. vont fólk.

Matthías : Ég var í framboði fyrir Borgarahreyfinguna á sínum tíma  og tuðaði eitthvað á bloggi óskylds aðila varðandi það mál.  þú svaraðir mér þar vegna tals um einn frambjóðandann og sendir mér síðan í framhaldi af því tölvupóst þar sem þú sagðist aldrei geta kosið BH vegna þess að frambjóðandi hafði talað illa um Vantrú í fréttablaðinu.  Ég skildi aldrei hvernig þú fékkst mitt netfang úr þeirri umræðu enda gaf ég það aldrei upp.

Gylfi : Ég reikna með því að þú trúir á guð.  Ef ekki biðst ég afsökunar og vænti þess  að ég sé ekki að því vegna þess  að þú sért að standa að einhverskonar blekkingu.

Kolbrún : Biblían er ekkert á því að öllum beri að sýna kærleik.  Guð biblíunnar hatar t.d. mig, þar  sem ég klippi ekki á  mér hárið.  Hann hatar líka homma, þá sem  trúa á aðra guði, trúleysingja o.s.frv... sásemtelur að guð sýni öllum kærleikatalar af vanþekkingu.

Þegar Hrannar talar um fólk eins og mig sem hunda, þá minnir það óneitanlega á fjórða áratuginn í þýskalandi.

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 19:15]

En á meðan ég man.  Hvað heitir guð þjóðkirkjunnar?

Einhverra hluta vegna fæ ég ekkert svar þó ég hafi bent á hvar menn geti fundið það :)

Að hugsa sér að fólk skuli nenna að rífast vegna trúar á guð sem það veit ekki einu sinni hvað heitir.

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 19:22]

Björn, ég sagði að trúlausir hefðu ástæðu til að vera reiðir. Ég get að sjálfsögðu bara talað fyrir mitt leyti en ég verð reiður þegar ég heyri suma trúaða ausa einhverri bölvaðri vitleysu upp úr biblíunni eins og það sé einhver heilagur sannleikur.

[Gylfi Gylfason (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 19:25]

Tekið til greina Björn. Trú mín er ekkert leyndarmál en ekki til umræðu á þessum þræði því við erum að reyna að botna erfiðari mál.

En þá verð ég frá að hverfa á tónleika. Þakka fyrir daginn og gærkvöldið.

En kíki aftur síðar

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 19:35]

OK Pétur, ég er hinsvegar ekkert reiður, leyfi Greflinum sjálfum að sjá um allt  slíkt og njóta þess í botn þegar hann blekkir sjálfan sig með að nú séu einhverjir aðrir en hann aldeilis að jarða einhverja trúleysingja með því að segja að A=B í nógu mörgum andsvörum.  Við sem fylgjumst með, þekkjum alveg Grefilinn sem  er svo langt yfir okkur hafinn að hann telur sig ekki þurfa að fara eftir eigin hugmyndum sem hann ætlar okkur hinum.  Við vitumlíka hví hann fær  slíka nautn úr jafn ómerkilegum  hlut.

Ég hinsvegar er kominn með upp í kok að láta uppnefna mig vegna trúarskoðanna.  Næsti prestur sem talar um að hópur fólks  sem aðhyllist aðra lífsskoðun en ríkistrúna, á von á kæru frá mér vegna hatursáróðurs vegna trúarskoðanna..

Gídeonfélagið dreifir áróðursriti til höfuðs mér persónulega auk allra karlmanna sem skerða ekki hár sitt, myndskreyttu með mólotovkokteil.  Hvað yrði nú sagt ef einhver dreifði riti í grunnskólum sem segði að sjálfstæðismenn væru vondir menn og skreytti síðan bæklinginn með mynd af AK-47?

Kannski mundi það ganga ef viðkomandi segði "Jesús" um leið og hann fengi útrás fyrir hatrið?

[Björn I (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 19:37]

Annað  sem mér  datt í hug.  Af hverju er frjálshyggjumönnum  að jafnaði í mun um að halda við sambandi ríkis og  kirkju?

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 19:42]

Grefillinn hefur ekki enn náð að vekja hjá mér reiðiviðbrögðin. Málstaður hans er of hlægilegur til þess ;)

[Grefill, 13.11.2010 kl. 19:57]

Ef mér hefur tekist að fá þig til að hlæja Pétur minn þá er það alveg ásættanlegur árangur hvað mig varðar.

[Hrannar Baldursson, 13.11.2010 kl. 20:02]

Möguleg svör við spurningunni:

Varðhundar vantrúar eru reiðir vegna þess að þeir...

1. gerðu of miklar væntingar til trúarbragða og síðan brugðust þessar væntingar af einhverjum ástæðum?
2. telja vísindi vera sannleik æðri trúarbrögðum og móðgast yfir þeirri hugmynd að innri sannleikur geti verið til og haft gildi.
3. vilja ekki að nýfædd börn séu sjálfvirka skráð í þjóðkirkjuna og telja það brot gegn trúfrelsi.
4. átta sig ekki á takmörkunum rökhugsunar.
5. eru svekktir út í kynjamismun í Biblíunni.
6. vita hvað Guð heitir.
7. telja að illa sé farið með vantrúaða víða um heim. 
8. eru bara svoleiðis gerðir af Guði, guðum, engu eða náttúrunni.
9. þola ekki að meirihluti mannkyns hugsi öðruvísi en þeir.
10. hafa gaman af að tröllast á blogginu og þykjast bara vera reiðir, en eru í raun og veru skemmt.

Ég held að ég sé einhverju nær, en það er töluvert pláss fyrir efasemdir.

[Pétur Harðarson, 13.11.2010 kl. 20:41]

Ég bara svarað fyrir sjálfan mig Hrannar og tel mig í raun vera búinn að svara þessum vangaveltum þínum.

Ég skal reyna svara þessum vangaveltum þínum lið fyrir lið til gamans:

1. Ég hef aldrei á ævinni verið væntingar til trúarbragða.

2. Veit ekki um trúarbrögð sem eru byggð á sannleika og í raun er ekki hægt að bera trúarbrögð við vísindi þar sem annað byggist á að afla sér upplýsinga og setja fram kenningar sem geta breyst með tímanum á meðan hitt snýst um að trúa blint á eitthvað sem ekki er hægt að sanna.

3. Ég kvittað undir þessa yfirlýsingu þú hún vekji ekki beint hjá mér reiði.

4. Ég hef aldrei velt fyrir mér takmörkum rökhugsunar.

5. Það pirrar mig meira að sumir teygja sig í gamla testamentið til að réttlæta fordóma sína gegn samkynhneigðum en líta fram hjá t.d. kynjamismun biblíunnar.

6. Vissi ekki að guð héti eitthvað annað en guð. Hann má heita Guðmundur mín vegna.

7. Ég hef persónulega ekki orðið var við illa meðferð á vantrúuðum.

8. Örugglega í einhverjum tilfellum. En trúaðir geta átt erfitt með að skilja að ekki eru allir vantrúaðir eins gerðir.

9. Hef aldrei hugsað út í það á þennan hátt. 80% íslendinga eru í þjóðkirkjunni. 50% prósent þeirra telja sig trúrækna. Þegar kemur að trúleysi á Íslandi þá get ég huggað mig við það að Ísland er eitt trúlausasta land í heimi:

http://pocketcultures.com/topicsoftheworld/2009/06/15/which-are-the-most-religious-countries/

10. Á örugglega við um einhverja, hvort sem þeir eru trúaðir eða trúlausir.

Það sem gerir mig oftast reiðan þegar kemur að trúarbrögðum og trúuðum er þessi hroki og yfirgangur sem einkennir þá oft. Svo eru það hóparnir sem misnota biblíuna eins og Betel, Krossinn og nýnasistar.

[Hrannar Baldursson, 13.11.2010 kl. 22:08]

Takk fyrir þetta Pétur.

[Theódór Norðkvist, 13.11.2010 kl. 22:09]

Vil taka undir álit sumra að Hrannar er að ofnota þetta orð varðhundar. Vissulega er það niðrandi og þannig orð ber að nota varlega. Hægt er að tala um talsmenn í staðinn.

Varðandi það sem Kolbrún segir að við sem höfum talað gegn talsmönnum trúleysisins séum öll í kirkju Jóhönnu, þá vil ég sverja þá trúfélagsaðild alfarið af mér.

Ég tel Jóhönnu frekar vera húmanisma en manneskju sem trúir á Jesú Krist eins og hann birtist okkur í Nýja testamentinu og á vissan hátt líka í Gamla testamentinu.

Ég aftur á móti trúi á Jesú Krist sem frelsara mannanna og að hver og einn sem vill frelsast þurfi að iðrast synda sinna, snúa frá þeim og fylgja boðorðum Jesú Krists í Biblíunni allt til dauðadags. Ég hendi ekki út því sem er erfitt eða óþægilegt í Orði Guðs.

[Hrannar Baldursson, 13.11.2010 kl. 22:21]

Theódór: Sjálfur lít ég á mig sem varðhund, veit ekki alltaf varðhund hvers, en reyni að vernda skynsemi, gagnrýna hugsun og visku. Mér tekst misjafnlega vel upp. 

Birtist Jesús Kristur virkilega í Gamla testamentinu? 

Ég verð greinilega að endurlesa þessa ágætu bók, sem er snilldarlega skrifuð af fjölmörgum höfundum, lýsir spennandi sögum, gríðarlegri grimmd og veitir nokkuð lifandi innsæi í mannlegan harmleik gegnum aldirnar.

Það fer algjörlega eftir því hvað þú meinar með "Guði" hvort hægt sé að fallast á að Biblían sé eitthvað meira orð Guðs en hver önnur metsölubók.

Engu síðri eru Hómerskviður og Íslendingasögur, sem eiga ekkert síður erindi við okkur í dag en fyrir þeim árhundruðum þegar þær voru skrifaðar.
 Hvers orðs eru þær?

[Grefill, 13.11.2010 kl. 22:36]

Ég gæti trúað að vantrú-talsmennirnir (og þá er ég ekki að tala um trúlausa almennt) séu reiðir vegna þess að þeim hefur ekki tekist að fá vitsmunalega yfirburði sína og leiðtogahæfileika viðurkennda af pöpulnum þrátt fyrir að vera alveg vissir um þá sjálfir.

[Skeggi Skaftason, 13.11.2010 kl. 22:41]

Ég veit ekki hvort Hrannar er að ávarpa mig í fyrirsögn sinni. Ég veit ekki alveg hverja hann er að ávarpa. En vissulega er trúlausir oft reiðir og svekktir. Hér er nokkrar ástæður:

Við þurfum að husta á Karl biskup með reglulegu millibili úthúða okkur fyrir að vera með verra eða ekkert siðgæði, en þeir sem trúa á Jesú. Við borgum Kalla laun fyrir þetta. Þetta bergmála svo aðrir ríkisstarfsmenn reglulega í ríkisútvarpinu á sunnudagsmorgnum.

Okkur er sagt að við þurfum bara að "kyngja því" að börn okkar séu skilin eftir þegar trítlað er með skólabekki í skólamessu fyrir jólin. Okkur er bara nær að ala þau upp í lífsskoðun minnihlutahóps.

Við getum þurft að þola að prestar komi mánaðarlega í leikskóla barna okkar og kenni þeim allt um Guð á himnum, Jesú son hans, kenni þeim að biðja og fleira. Þeir sem malda í móinn eru taldir þverhausar og kverúlantar.

Þegar maður reynir að rökræða þetta við presta fara þeir undan og ljúga því blákallt að þeir "viti ekki til þess" að stundað sé trúboð í skólum.

Ríkiskirkjuprestarnir eru líka svo sniðugir að laumupúkast með Guð sinn, þeir vita sem er að minnihluta sóknarbarnanna trúir bókstaflega því sem þulið er á sunnudagsmorgnum í trúarjátningunni. Raunar spurning hvort meirihluti þeirra trúi á Guð, eins og hann er skilgreindur í kirkjunni og biblíunni, heldur líti bara á Guð sm "hið góða í okur" eða eitthvað jafn óljóst. Þess vegna vilja ríkiskirkjuprestarnir eigna sinni kristilegu trú GOTT SIÐGÆÐI, til að RÉTTLÆTA tilvist kirkjunnar af því flest fólk trúir ekkert á Guð kirkjunnar lengur.

Þetta eru nokkar ástæður þess að trúlausir eru, stundum, reiðir. Ég sé þá sjaldan reiða hér inni. Fyrst og fremst rökfasta. Og stundum pirraða útí menn eins og Hrannar, sem kallar menn "varðhunda" og segir svo að það sé ekkert neikvætt að vera varðhundur! Og kemur svo með svona gullkorn eins og að "Varðhundar vantrúar [...] þola ekki að meirihluti mannkyns hugsi öðruvísi en þeir" og að þeir "átta sig ekki á takmörkunum rökhugsunar".

Það er kannski eitthvað til í því. Mér hefur í gegnum árin fundist Hrannar oft skrifa mjög íhugula og stórfína pistla. En svo inn á milli koma pistlar um trúmál, þar sem hann kastar til höndunum og lætur frá sér tóman moðreyk. Þegar ég sé þessa pistla átta ég mig ekki á rökhugsun Hrannars. Ég hef séð að hún getur verið svo miklu betri.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 22:43]

Talandi um varðhunda, þá vildi ég að ég væri svoleiðis en eins og komið hefur fram þá er ég bara asni.

Ég get kvittað undir hjá Kolbrúnu að trúarlega séð þá hallast ég að velvildartrúnni hennar Jóhönnu og mín Guðsmynd á líka sitthvað sameiginlegt með þeirri Guðsmynd sem Óskar ... er hann ekki Arnórsson? ... lýsir.

[Theódór Norðkvist, 13.11.2010 kl. 23:08]

Hrannar til dæmis 2. kafli Matteusarguðspjalls, sem er lesinn upp um hver jól í kirkjum. Þar er vitnað í spádóm um Jesú Krist. Jesaja 53. kafli er almennt talinn vera spádómur um hann líka. Páskarnir sem byggðust á brottför Ísraela úr Egyptalandi, eru táknmynd fyrir dauða Jesú Krists, páskalambið sem Gyðingum bar að slátra samkvæmt lögmáli Móse.

[Theódór Norðkvist, 13.11.2010 kl. 23:10]

Skeggi hvers vegna mega börn þín ekki heyra um Jesú Krist í skólum. Er það skaðlegt fyrir þau? Heyra börn þín þig úthúða Guði eða talandi um heimsku þess að trúa á Guð? Er það þá ekki innræting líka?

Ekki það að ég sé að skipta mér af uppeldi á börnum þínum, bara spyr.

[Grefill, 13.11.2010 kl. 23:12]

Ég hef oft notað orðin "Vantrúarúlfar" og "hýenur" í sambandi við það fólk sem ég hef tekist á við hér á netinu varðandi trúmál.

Ég hef aldrei talið þig Skeggi í þessum hóp enda man ég ekki eftir því að hafa séð þig ráðast á persónur heldur bara málefni, öfugt við úlfana og hýenurnar sem ráðast fyrst og fremst á fólk en ekki málefni.

Hvort þú sért einn af "varðhundunum" sem Hrannar skilgreinir svo veit ég ekki, en vissulega mætir þú oft á svæðið þegar um trúmál er að ræða.

[Matthías Ásgeirsson, 13.11.2010 kl. 23:27]

Björn, nú er minnið að svíkja þig.

1. Athugasemd þín var einmitt skrifuð á þessa síðu hér hjá Hrannari. Þú drullaðir þar yfir Vantrú.

2. Þú skrifaðir undir athugasemdina sem "Björn I".

3. Þú hafðir skrifað athugasemdir á mína síðu og sent mér tölvupóst áður.

Ég vissi semsagt alveg hver þú varst, var með póstfangið þitt og sendi þér málefnalegan tölvupóst sem þú n.b. svaraðir aldrei.

Ef það gerir mig "furðulegan" verður bara svo að vera - en Hrannar getur staðfest að ég fékk tölvupóstinn ekki frá honum, ég fékk hann úr pósthólfinu mínu!

[Skeggi Skaftason, 14.11.2010 kl. 00:31]

Theodór. Þú mátt alveg spyrja mig um uppeldi minna barna. Þau heyra mig aldrei úthúða Guði eða talandi um heimsku þeirra sem trúa á Guð. Ég reyni af fremsta megni ða bera virðingu fyrir mismunandi grunngildum fólks (án þess þó ða bera virðingu fyrir hverju sem er, bara af því það flokkast sem "trú"). Ég þykist heldur ekert vita endanlegan sannleika um stærstu spurningar lífs og heims.

Þau mega alveg HEYRA um Jesú Krist í skólanum, um hver hann var og er og hvað hlutverki hann gegnir í samfélagi mannanna. En ég vil ekki að PRESTUR sé að innræta börnum mínum að TRÚA á hann og margt fleira í trúarpakka kristinnar evangeliskar kirkju.

Myndir þú, Theodór, vilja að ég kæmi reglulega í leikskóla til þinna barna og segði þeim frá MINNI heimsmynd, að það væri alls enginn Guð á himnum, að það sé ekki hægt að "trúa á Jesú", frekar en aðra dauða menn?

[. (IP-tala skráð) 14.11.2010 kl. 01:20]

Skemmtilegar pælingar hjá þér Hrannar. Ef vantrúarmenn settu orku sína í að setja málefni sitt fram á kurteisan og jákvæðan hátt jafnt sem röklegan þá held ég að þeir fengju mun meiri hljómgrunn fyrir hugmyndir sína. En eins og er þá er gremja þeirra og reiði svo fráhrindandi að flestir fá bara hroll þegar minnst er á þennan hóp.

Þetta segi ég ekki með óvild heldur af vorkunn.

[Matthías Ásgeirsson, 14.11.2010 kl. 12:20]

Ef vantrúarmenn settu orku sína í að setja málefni sitt fram á kurteisan og jákvæðan hátt jafnt sem röklegan

Prófaðu að lesa vantrú.is. Þar er fullt af greinum sem eru málefnalegar, röklegar og jákvæðar.

----

Prófum aðra spurning. Af hverju eru varðhundar Hagsmunasamtaka heimilanna svona reiðir? Hafið þið prófað að drulla yfir þau samtök? Þið munuð fá holskeflu viðbragða frá afskaplega reiðu fólki.

[Hörður Sigurðsson Diego, 14.11.2010 kl. 13:44]

ég tek undir orð Jakobs hér að ofan. Fyrir utan gremjuna og reiðina sem einkennir málflutning vantrúar þá er eins og það sé mottó hjá meðlimunum að vera dónalegir og ókurteisir.

[. (IP-tala skráð) 14.11.2010 kl. 19:10]

Matti, Mér finnst greinarnar á vantrú misjafnar en sumar hverjar mjög góðar. Þó ég sé trúaður þá er ég mjög hlynntur gagnrýnni hugsun. Það er fyrst og fremst í athugasemdum og viðræðum á netinu sem gremja og reiði sumra vantrúarmanna kemur fram samkvæmt minni reynslu.

[Rebekka, 16.11.2010 kl. 06:50]

Má maður kannski fá að sjá raunveruleg dæmi um það sem hægt er að kalla "reiðilega athugasemd" frá einhverjum frá Vantrú?  Það eina sem ég sé t.d. í þræðinum um hvort banna eigi trúarbrögð í skólum, eru svör frá Matta, Agli, Theódór og Kristni (tveir síðastnefndu eru ekki í Vantrú eftir því sem ég veit).

  Þeir spyrja spurninga út í greininna, gagnrýna hana með dæmum, og biðja um útskýringar.  Er þetta dæmi um reiði?  Reyndar er ég nokkuð viss um að fokið hafi í nokkra þeirra, vegna þess að þú Hrannar hoppar og smeygir þér framhjá flestum spurningum sem er beint til þín,  en það er ekki að sjá mikið af dónaskap í svörum "varðhundanna".  Gefðu mér dæmi um það sem þér finnst vera reiðilegt svar frá trúleysingja (frá Vantrú).

En þó svo að trúleysingjar kæmu hingað í hrönnum og hraunuðu yfir allt og alla, þá væri ég reynda ekki svo hissa!  Sjálf er ég hoppandi brjáluð yfir málflutningi margra "heiðarlegra" manna, jafnvel presta, sem skrumskæla, snúa út úr, skálda og ljúga um tillögur Mannréttindaráðs Reykjavíkur um að banna trúboð í skólum.  Skiptir þá engu hver sannleikurinn er, skyndilega er óskapast  yfir því að banna eigi jólin, kristnifræði, söng og listir, og börnum MEINAÐ að fara í kirkju á öllum tímum sólarhringsins o.s.frv. o.s.frv.  Myndu svona lygar ekki gera hvern sem er reiðan?

[Hörður Sigurðsson Diego, 16.11.2010 kl. 08:31]

Þetta er furðuleg athugasemd. Fyrst viltu sjá raunverulegt dæmi um reiðilega athugasemd og svo viðurkennir þú sjálf að vera "hoppandi brjáluð". Er það þá ekki ágætis dæmi fyrir þig um reiðina?

[Skeggi Skaftason, 16.11.2010 kl. 09:50]

"Hvað er borgaraleg ferming annað en blekkingarleikur, skrumskæling, lygi, afbökun á þeirri grundvallartengingu sem er á milli skírnar og fermingar?

sagði ríkiskirkjuprestur í vikulegri útvarpsmessu sl. sunnudag. (Sjá pistil jóhanns Björnssonar, umsjónarmanns borgaralegra ferminga).

Ég spyr: Af hverju er varðhundur ríkiskirkjunnar svona reiður, ómálefnanlegur og orðljótur í garð frjálsra samtaka (Siðmennt) og starfsemi sem kemur honum ekkert við?

Þessum ríkiskirkjupresti borga Vantrúarmenn laun, með skattgreiðslum sínum í ríkissjóð.

[Rebekka, 16.11.2010 kl. 11:03]

Jájá ég er hoppandi reid og vidurkenni thad.  Ad auki gef ég útskýringu á tví af hverju ég er reid.  Hrannar tharf tví ekkert ad spyrja mig af hverju ég er reid, ég segi thad bara hreint út.

Kannski eru fleiri líka reidir, en ég sé thad ekki á tilsvörum theirra vid pistlum Hrannars.  Thess vegna langar mig til ad Hrannar komi med daemi um svar sem sýnir fram á (óverdskuldada?) reidi trúleysingja sem hafa svarad honum.

(afsakid vöntun á íslenskum stöfum, er ad skrifa úr skólanum).

[Hörður Sigurðsson Diego, 16.11.2010 kl. 11:33]

Rebekka ... sjáðu viðbrögð Jóns Steinars hér ofarlega í þræðinum. Hann er alveg brjálaður. Hvers vegna er hann svona reiður? Hvað er að honum? Ég held það sé þetta sem Hrannar er að tala um.

[Dagur de'Medici Ólafsson, 16.11.2010 kl. 13:53]

Ég held nú svei mér þá að Björn I hafi sagt þetta best, ég nenni ekki að lesa öll svörin hérna því oft afvegaleiðast svörin því trúaðir ræðumenn geta ekki gubbað út úr sér almennilegum rökum fyrir máli sínu heldur, eins og ég sagði, afvegaleiða. En hér er það sem Björn skrifaði:

Kannski er fólk bara þreytt á því virðingarleysi sem trúlausum er sýnt og menn því farnir að svara í svipaðri mynt?

Að vissu leiti eru trúlausir "negrar nútímans" að því leiti að það er í lagi að tala illa um þá og mismuna þeim í kerfinu.  Þú t.d. uppnefnir þessa menn í þessari bloggfærslu sem hunda og ýjar að því að viðkomandi aðhyllist ofbeldi á einhvern hátt.  Ég sé lítið að því að þessir menn svari þér þá bara á sama hátt og sýni þér sama virðingarleysið og þú sýnir þeim með svona færslum.

[Hrannar Baldursson, 16.11.2010 kl. 17:49]

Rebekka: Það að benda á dæmi um reiðilega athugasemd er svipað og að benda á sönnunargagn um tilvist Guðs.

[Pétur Harðarson, 16.11.2010 kl. 18:06]

Þú ert sem sagt að segja Hrannar að þessar reiðilegu athugasemdir eru ekki til...

[Hrannar Baldursson, 16.11.2010 kl. 22:45]

Það sagði ég ekki Pétur, hins vegar er algjörlega tilgangslaust að sanna hugmyndir um tilvist um tilfinninga og hugmyndir um tilvist Guðs. Það er jafn erfitt að sanna tilvist þeirrar hugsunar sem á sér stað þegar þú lest þennan texta, en þýðir það þá að hann sé ekki til?

[Pétur Harðarson, 17.11.2010 kl. 11:42]

Ókei ég held að ég skilji þig Hrannar. Þú hefur á tilfinningunni að vantrúarmenn séu reiðir og ert að velta vöngum hvaðan sú reiði er sprottin...?

Þegar kemur að tilvist Guðs þá finnst mér kenning mormóna skemmtilegust. Þeir trúa að Guð sé maður sem býr á pláhnetunni Kolab. Af hverju ekki?