Slumdog Millionaire (2008) ****

Slumdog Millionaire er ein af þessum myndum sem allir verða að sjá. Hún er snilldarblanda af góðum sögum: Skytturnar Þrjár, Oliver Twist, The Usual Suspect, City of God og Öskubuska, með smá blöndu af Bollywood. Ég get fyrirgefið Danny Boyle fyrir hina hroðalegu Sunshine (2007) og fullyrði að nú er hann aftur kominn í gamla góða Trainspotting (1996) gírinn, þar sem hann fókusar á áhugaverðar persónur og góða sögu.

Jamal Malik (Dev Patel), ungur múslimi sem alist hefur upp í fátækrahverfum Mumbai fær tækifæri til að vinna fúlgur fjár í spurningarþættinum "Viltu vinna milljón?" Þáttarstjórnandann Prem Kumar (Anil Kapoor) grunar að Jamal svindli einhvern veginn, því að hann svarar hverri einustu spurningu hárrétt, þrátt fyrir að hafa aldrei gengið í skóla, búið við sára fátækt og þurft að stela til að komast af frá blautu barnsbeini. Fyrir úrslitakvöldið er Jamal handtekinn af lögreglunni og hann pyntaður til að hafa út úr honum leyndarmálið um velgengni hans. Það er ekki fyrr en rannsóknarlögreglumaður (Irrfan Khan) yfirheyrir hann að losna fer um málbeinið og útskýringar á hvernig hann vissi hvert og eitt svar tengist mikilvægum atburðum í lífi Jamal (einnig leikið af Ayush Mahesh Khedekar og Tanay Chheda) , bróður hans Salim (Azharuddin Mohammed Ismail, Ashutosh Lobo Gajwala og Madhur Mittal) og stúlkunni sem hann elskar Latika (Ribiana Ali, Tanvi Ganesh Lonkar og Freida Pinto), en saman eru þau frá barnæsku skytturnar þrjár.

Í ljós kemur að Jamal og Salim eru eins ólíkir og bræður geta verið. Báðir upplifa þeir hörmulegar aðstæður, en vegna ólíkrar skapgerðar þroskast þeir í tvær ólíkar áttir, þar sem annar er gjörspilltur og hinn virðist hafa fundið leið til að lifa lífinu af heilindum. Einnig hafa þeir báðir áhuga á Latika, en af gjörólíkum forsendum. Slumdog Millionaire er ekki bara einhver saga um öðruvísi menningu, heldur hörkuspennandi glæpasaga, gott drama og fín rómantík í bland. Það er nákvæmlega ekkert yfirborðskennt við hana og maður virkilega skilur aðalpersónurnar með öllum þeirra göllum og kostum. Stíll myndarinnar og gæði minna mikið á hina brasilísku City of God (2002), og formið á The Usual Suspects (1994) en samt eru þær af gjörólíkum meiði.

Ég mæli eindregið með að þú kíkir á þessa stórskemmtilegu kvikmynd í bíó.

Athugasemdir

[Ómar Ingi, 24.1.2009 kl. 18:21]

Miklu betri en bókin en í Indlandi er bókin og þó aðalega kvikmyndin dæmd harkalega fyrir að sýna heim fátæktarinnar í dýrðarljóma eins og ég las það.

En sjáðu Revolitionary Road og segðu mér hvað þér finnst

[Óskar Þorkelsson, 24.1.2009 kl. 18:23]

ég las þessa sögu í fyrra og þótti bókin góð.

[Hrannar Baldursson, 24.1.2009 kl. 19:33]

Ómar: Ég tók ekki eftir neinum dýrðarljóma í lýsingu á fátæktinni í Slumdog Millionaire, þó að vissulega sé þetta ekki sannsöguleg heimildarmynd um fátækt.

[Ransu, 24.1.2009 kl. 21:39]

Las bókina í fyrra og sá myndina í gær.

Mér þykir Boyle leysa verkefnið fjandi vel.  Breytir atburðum en heldur innihaldinu.

Og fantaflott kvikmyndagerð.

Má kannski bæta Salaam Bombay eftir Miru Nair í þennan viðmiðunarlista sem þú birtir (svo maður besservissist svolítið).

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 24.1.2009 kl. 22:11]

Flott mynd, gefur bókinni ekkert eftir.

Kveðja Rafn

[Oddur Ingi (IP-tala skráð) 24.1.2009 kl. 22:40]

gaman að heyra í Sigur Rós þarna í trailernum :)

[arnar valgeirsson, 25.1.2009 kl. 00:12]

las ekki bók en sá mynd. flottur leikur og ekki síst hjá krökkunum.

[Rakel Sigurgeirsdóttir, 25.1.2009 kl. 03:30]

Er búin að sjá myndina. Var svo yfirkomin af hrifningu að ég bloggaði m.a.s. um upplifun mína af henni Þetta er mynd sem allir ættu að sjá. Hún er hreinlega hlaðborð fyrir skynfærin! Hún sveik mig ekki í neinu tilliti og eins og ég sagði hélt mér hugfanginni löngu eftir að sýningartíma hennar var lokið!

[Lovísa (IP-tala skráð) 27.1.2009 kl. 16:21]

Ein besta mynd sem ég hef séð lengi. Sjaldan sem mynd skákar bókinni, en þessi gerir það svo sannarlega.

Mér fannst myndin alls ekki setja fátæktina í dýrðarljóma, mér fannst þetta einmitt ekki túristamyndband fyrir Indland, en ég skil hvað átt er við í gagnrýninni..

[Einar Jón, 31.1.2009 kl. 13:01]

Las bókina fyrir um ári, og hlakkaði mikið til að sjá myndina. Ég sá loksins sjóræningjaútgáfu af myndinni af skjávarpa á strandbar í Goa í vikunni, þó hún hafi komið í bíó á Indlandi fyrir viku.

Mér fannst myndin hálfgerð vonbrigði, og skemma margt sem var mikilvægt í bókinni, s.s. happapeninginn og persónusköpun (sérstakl. Salam, Latika og þáttastjórnandinn). Eins fannst mér sumar spurningarnar "asnalegri" í myndinni.

Best er sennilega að sjá myndina fyrst og lesa svo bókina, þar sem "plottið" gjörbreytist...

[Rakel Sigurgeirsdóttir, 31.1.2009 kl. 13:17]

Sammála mörgu sem þú segir Einar en maður á aldrei að fara í bíó til að horfa á bókina sem maður las á breiðtjaldi. Það er mjög mörgu breytt frá bókinni. Margir mikilvægir þættir sem ég hreifst af í bókinni voru horfnir eða orðnir allt aðrir eins og þeir sem þú bendir á, og reyndar nokkrir til viðbótar.

Ég hreifst mjög af bókinni fyrir það sem hún er en líka myndinni fyrir það sem hún er þó atburðirnir og rás þeirra séu að miklu leyti færðir úr stað.